Kapelan „Solidarności” i osób represjonowanych w stanie wojennym w Krakowie Nowej Hucie. Już 13 grudnia 1981 r. organizował pomoc dla internowanych i ich rodzin w kościele Matki Bożej Królowej Polski w Nowej Hucie Bieżanowie.

Współtworzył pierwsze struktury podziemnej „Solidarności”. Był jednym ze współzałożycieli Komitetu Ocalenia Solidarności w Nowej Hucie, członkiem kierownictwa tajnej struktury „GROT”, a jednocześnie kapelanem „Solidarności” w Nowej Hucie.

Zainicjował powstanie Społecznego Funduszu Pomocy Pracowniczej (SFPP), który w latach 1983–1989 objął swym zasięgiem prawie 7 tysięcy członków „Solidarności” zakładów pracy Nowej Huty. Kończąc działalność, przekazał zgromadzone fundusze legalnym władzom NSZZ „S”.

Równocześnie był organizatorem duszpasterstwa środowiska robotniczo-inteligenckiego w Nowej Hucie, skąd w 1983 roku został przeniesiony przez krakowską Kurię do parafii Straconki pod Bielskiem-Białą, a następnie na Pomorze, gdzie w kolejnych parafiach budował kościoły.

Zaangażował się też w przywrócenie pamięci historycznej o więźniach KL Stutthof: jest inicjatorem odnawiania mogił pomordowanych więźniów oraz budowy kościoła-pomnika w Nawczu, upamiętniającego ofiary marszu śmierci z 1945 roku.

Po objęciu parafii w Morawicy pod Krakowem w 2003 roku zaangażował się w liczne przedsięwzięcia upamiętniające zmagania o wolność, gromadząc w tym miejscu liczne środowiska niepodległościowe.

Zbudował pomnik Polskie Orły i Górę Przemienienia – ze ścieżką dydaktyczną „Dzieje Narodu Polskiego” i pomnikami twórców Niepodległości. Angażował się w upowszechnianie wiedzy o dziejów Polski.